JAN LENICA
- Kategoria: Sztuki wizualne
- Pierwsze logowanie: 02.12.2014
- W sieci:
- Sylwetka:
Ur. 4 stycznia 1928 roku w Poznaniu, zm. 5 października 2001 w Berlinie. Polski artysta plastyk, scenarzysta, krytyk sztuki, reżyser filmów animowanych.
Jest jednym z autorów polskiej szkoły plakatu. Swoje plakaty, rysunki i grafiki prezentował na wielu wystawach w kraju i za granicą. Otrzymał wiele nagród za twórczość plastyczną (m.in. na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie, festiwalu filmowym w Karlovych Varach).
Lenica blisko współpracował w pierwszym okresie tworzenia filmów animowanych z Walerianem Borowczykiem. Obaj artyści uznawani są dzisiaj za pionierów surrealistycznegokina absurdu.
Jego ojcem był malarz Alfred Lenica, siostra jego natomiast - Danuta Konwicka - była ilustratorką książek dla dzieci.
źródło: pl.wikipedia.org
- Varia:
Lenica był autorem określenia "polska szkoła plakatu", użytego przezeń jako tytuł swego artykułu o polskim plakacie w szwajcarskim "Graphisie". Bowiem, obok własnej twórczości plastycznej, uprawiał z powodzeniem także krytykę artystyczną. Plakaty Lenicy cechowała ekspresja, ale pojawiała się w nich też nuta sarkastycznej satyry. Ten swoisty klimat jego dzieł sprawiał, że w latach 60. porównywano go do współczesnego mu pokolenia angielskich "młodych gniewnych" (Osborne). Forma plastyczna jego prac wyprzedzała często doświadczenia aktualnej grafikę warsztatową. Lenica dość szybko wykształcił swój własny "charakter pisma" i mimo że podlegał on na przestrzeni dziesięcioleci zrozumiałym przeobrażeniom, to twórczość jego miała zawsze wyraźne indywidualne piętno.
Jan Lenica jest autorem ponad 200 plakatów teatralnych i filmowych. Jednym z najsłynniejszych jest plakat do opery Wozzeck Albana Berga wykonany w 1964 roku, nagrodzony złotym medalem na I Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie. Praca przedstawia olbrzymią, czerwoną głowę z umieszczonymi pośrodku twarzy szeroko rozwartymi ustami. Poetyka plakatów Lenicy nacechowana jest ironią i absurdem, autor kreował w nich całkiem nową, często groteskową rzeczywistość.
Ważniejsze nagrody za twórczość graficzną:
- 1953 - II Nagroda, Wystawa Karykatury Polskiej, Warszawa
- 1961 - Grand Prix im. Toulouse-Lautreca; II Międzynarodowa Wystawa Współczesnego Plakatu Filmowego, Wersal, Francja
- 1962 - I Nagroda, III Nagroda i wyróżnienie na I Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego, Karlove Vary
- 1966 - Złoty Medal, I Międzynarodowe Biennale Plakatu, Warszawa
- 1980 - Nagroda miasta Essen za działalność w dziedzinie plakatu
- 1983 - Nagroda Julesa Chereta za najlepszy plakat do filmu animowanego, Annecy
- 1987 - Nagroda Fundacji Alfreda Jurzykowskiego, Nowy Jork
źródło: pl.wikipedia.org, culture.pl
Komentarze:
Brak komentarzy.