DANUTA KONWICKA
- Kategoria: Sztuki wizualne
- Pierwsze logowanie: 02.12.2014
- Sylwetka:
Z domu Lenica (urodzona 3 lutego 1930 w Poznaniu, zmarła 30 sierpnia 1999 w Warszawie) - grafik, ilustratorka książek.
Wnuczka Piotra Kubowicza (dziad ze strony matki), córka Alfreda Lenicy, siostra Jana Lenicy; od 25 kwietnia 1949 roku żona Tadeusza Konwickiego (córki Maria i Anna).
Utalentowana muzycznie, przez wiele lat uczyła się grać na pianinie (brała lekcje nawet podczas wojny, którą rodzina Leniców spędziła, eksmitowana z poznańskiego domu, na ciężkiej tułaczce). Po zdaniu matury nie kontynuowała jednak nauki w konserwatorium. Gdy wyszła za mąż i przeprowadziła się do Warszawy, rozpoczęła studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych.
- Varia:
W Warszawie podjęła współpracę z m.in. z tygodnikiem dla dzieci i młodzieży "Świerszczyk", z pismem literackim "Nowa Kultura" i z satyrycznymi "Szpilkami", "Muchą", "Kocyndrem". Po ukończeniu studiów i dyplomie z grafiki artystycznej (uzyskanym w pracowni Tadeusza Kulisiewicza, 1952) pozostała wierna tej pracy: wybrała ilustrację książkową (jakkolwiek później nadal utrzymywała kontakt z niektórymi pismami, głównie ze "Świerszczykiem" i "Misiem"; projektowała także kartki świąteczne). Przez blisko 50 lat działalności opracowała ponad 20 książek, głównie dla dzieci i młodzieży (w tym dwie męża: Zwierzoczłekoupiora oraz Dlaczego kot jest kotem?), ale także np. Zwierzenia Mikołaja Restifa Gérarda de Nervala.
Sięgała po bardzo różnorodne techniki: od szkiców piórkiem (jak we wznowionym w 2009 r. polskim przekładzie książki Otfrieda Preusslera Malutka Czarownica), przez pastele, kredki, akwarele, gwasz, po prace z elementami wyklejanymi. Ilustracje dla dzieci mają zawsze tonację liryczną; jak pisze o nich krytyk: "komponowane są według "praw widzenia" dziecka - [Konwicka] celowo upraszczała formę, geometryzowała ją i poddawała dekoracyjnej stylizacji, by kreowane przez nią postacie przypominały te z dziecięcych rysunków". Ulubionym tematem artystki były zwierzęta, zwłaszcza koty.
Konwiccy utrzymywali bardzo bliski kontakt z mieszkającym w Berlinie i Paryżu Janem Lenicą (na emigracji od początku lat 60.).
Twórczość Danuty Konwickiej prezentowana była na wielu wystawach zbiorowych (w tym na ekspozycji grafiki polskiej w Hamburgu w 1994), a także na indywidualnych (ostatnio w 2002: w Poznaniu w galerii "Profil", podczas Festiwalu Leniców oraz w Warszawie, w Galerii Licorne Anny Foryckiej na Saskiej Kępie).
Komentarze:
Brak komentarzy.